Αστάθεια ώμου

Τι ορίζεται ως αστάθεια ώμου;

Η αστάθεια ώμου είναι μια πάθηση που εμφανίζεται όταν οι μαλακοί ιστοί, όπως οι σύνδεσμοι, αποτυγχάνουν να διατηρήσουν την κεφαλή του βραχιονίου στη σωστή θέση μέσα στην άρθρωση.

Πιο συγκεκριμένα, σε περιπτώσεις όπου η κεφαλή μετατοπίζεται ελαφρώς, τότε η κατάσταση αυτή ορίζεται ως υπεξάρθρημα. Αντιθέτως, εάν η κεφαλή του βραχιονίου βγει εντελώς από τη θέση της, τότε μιλάμε για εξάρθρημα.

Η μετατόπιση του ώμου ενδέχεται να είναι πρόσθια ή οπίσθια, με πιο συχνή την πρόσθια. Πρόκειται για μια κατάσταση που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, καθώς ενδέχεται να προκαλέσει επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα. Τα επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα προκαλούν με τη σειρά τους σοβαρές βλάβες στην άρθρωση του ώμου, οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά τη λειτουργικότητά του.

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισής της;

Η αστάθεια ώμου μπορεί να προκληθεί από τραυματικά ή ατραυματικά αίτια. Τα τραυματικά αίτια συνδέονται συνήθως με συγκεκριμένο τραυματισμό, όπως πτώση ή ατύχημα. Ένας τραυματισμός μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους συνδέσμους, τους τένοντες ή την κεφαλή του βραχιονίου οστού.

Επιπλέον, η χαλάρωση της άρθρωσης μπορεί να είναι αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών, όπως αυτοί που συμβαίνουν σε αθλήματα ρίψεων, οδηγώντας σε σταδιακή φθορά. Οι ασθενείς αυτής της κατηγορίας μπορεί να βιώνουν αστάθεια ακόμη και κατά την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων.

Από την άλλη, τα ατραυματικά αίτια συνδέονται με χαλαρότητα των ιστών, η οποία μπορεί να είναι συγγενής ή να αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος τραυματισμός.

Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται η αστάθεια ώμου;

Η αστάθεια ώμου μπορεί να συνοδεύεται από πόνο, αλλά το χαρακτηριστικό σύμπτωμά της είναι η αίσθηση αστάθειας, με τον ασθενή να περιγράφει ότι «ο ώμος του φαίνεται έτοιμος να βγει από τη θέση του».

Τα κύρια συμπτώματα της χρόνιας αστάθειας ώμου περιλαμβάνουν:

• Συνεχή αίσθηση έλλειψης σταθερότητας της άρθρωσης.
• Υποτροπιάζοντα επεισόδια εξαρθρήματος.

• Μειωμένη ικανότητα κίνησης της άρθρωσης.
• Νευρολογικά συμπτώματα, όπως μουδιάσματα στην πάσχουσα περιοχή.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της αστάθειας ώμου ξεκινά με τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού, ώστε να εντοπιστεί ο πιθανός τραυματισμός ή οι συνθήκες που οδήγησαν στην πάθηση. Παράλληλα, πραγματοποιείται διερεύνηση για πιθανές συστηματικές παθήσεις που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στη χαλαρότητα των συνδέσμων, όπως γενετικά σύνδρομα ή ρευματολογικές διαταραχές.

Η κλινική εξέταση από έναν εξειδικευμένο χειρουργό είναι καθοριστική. Ειδικότερα, η κλινική εξέταση επιτρέπει την εκτίμηση του βαθμού αστάθειας, αλλά και της λειτουργικότητας της άρθρωσης.

Συχνά, για την πλήρη αξιολόγηση της κατάστασης, απαιτείται απεικονιστικός έλεγχος. Η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιείται για την απεικόνιση των μαλακών μορίων, όπως οι σύνδεσμοι και ο επιχείλιος χόνδρος. Από την άλλη,  η αξονική τομογραφία βοηθά στην αξιολόγηση των οστικών βλαβών. Ο συνδυασμός αυτών των διαγνωστικών εργαλείων επιτρέπει τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης θεραπευτικής στρατηγικής, προσαρμοσμένης στις ανάγκες του ασθενούς.

Ποιες είναι οι συνοδές βλάβες που ενδέχεται να προκαλέσουν τα επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα ώμου;

Όπως προαναφέρθηκε, η αστάθεια ώμου μπορεί να προκαλέσει επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα. Τα συχνά εξαρθρήματα ευθύνονται για την εκδήλωση συνοδών βλαβών στην άρθρωση του ώμου. Ειδικότερα, οι βλάβες αυτές είναι:

• Βλάβη Hill Sachs
• Βλάβη Bankart
• Ρήξη στροφικού πετάλου

Αστάθεια ώμου & Θεραπεία

Όπως προαναφέρθηκε, η αστάθεια ώμου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία στα αρχικά στάδια, ο ασθενής ενδέχεται να υποφέρει από επαναλαμβανόμενα υπεξαρθρήματα ή εξαρθρήματα.

Η αστάθεια ώμου αντιμετωπίζεται με συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική επέμβαση. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως:

• Η σοβαρότητα της πάθησης.
• Η ηλικία του ασθενούς.
• Η ύπαρξη ή όχι συνοδών βλαβών.
• Το επίπεδο της αθλητικής του δραστηριότητας.

Σε μεγαλύτερες ηλικίες, όταν το εξάρθρημα του ώμου δεν συνοδεύεται από άλλες κακώσεις και αφορά ασθενείς που δεν συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες, η θεραπεία είναι συντηρητική.

Περιλαμβάνει την ακινητοποίηση του ώμου με ανάρτηση για 2 έως 4 εβδομάδες, ξεκούραση και τροποποίηση των καθημερινών δραστηριοτήτων. Επιπλέον, χορηγούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την ανακούφιση από τον πόνο. Σημαντικό μέρος της αποκατάστασης είναι η φυσικοθεραπεία, η οποία συνδυάζεται με πρόγραμμα ειδικών ασκήσεων στο σπίτι, με στόχο την αποκατάσταση της κινητικότητας και της σταθερότητας της άρθρωσης.

Χειρουργική αντιμετώπιση της αστάθειας ώμου

Η χειρουργική θεραπεία για την αστάθεια του ώμου εφαρμόζεται μέσω  της αρθροσκόπησης. Η αρθροσκόπηση αποτελεί μια σύγχρονη, ελάχιστα επεμβατική τεχνική που προσφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα.

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός εισάγει στον ώμο μια μικροσκοπική κάμερα (αρθροσκόπιο) και ειδικά χειρουργικά εργαλεία μέσω μικρών τομών. Η κάμερα παρέχει υψηλής ανάλυσης και μεγεθυμένη εικόνα του εσωτερικού της άρθρωσης, επιτρέποντας την ακριβή εκτίμηση των βλαβών και την ταυτόχρονη επιδιόρθωσή τους.

Η αρθροσκόπηση ώμου προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα, όπως μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο, μικρότερο κίνδυνο επιπλοκών και ταχύτερη αποκατάσταση σε σχέση με τις παραδοσιακές ανοικτές τεχνικές.

Επιπλέον, αποτελεί αποτελεσματική μέθοδο πρόληψης των υποτροπιαζόντων εξαρθρημάτων και διασφαλίζει την αποκατάσταση της σταθερότητας και της λειτουργικότητας του ώμου. Η επιτυχία της εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργού και την τήρηση ενός κατάλληλου προγράμματος μετεγχειρητικής αποκατάστασης. Το πρόγραμμα μετεγχειρητικής αποκατάστασης  περιλαμβάνει  ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας. Η επιστροφή του ασθενούς στις καθημερινές του δραστηριότητες είναι άμεση και χωρίς μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Εάν η αστάθεια ώμου επηρεάζει την καθημερινότητα σας και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής σας, επικοινωνήστε άμεσα με τον Χειρουργό-Ορθοπαιδικό Δρ. Αρμπή. Ο Δρ. Σπυρίδων Αρμπής διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην αποκατάσταση των ορθοπαιδικών προβλημάτων, εφαρμόζοντας τις πιο σύγχρονες και ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.