Ρήξη οπίσθιου χιαστού

Λίγα λόγια για τους χιαστούς συνδέσμους

Οι χιαστοί σύνδεσμοι, ο πρόσθιος και ο οπίσθιος, είναι κρίσιμοι για τη σταθερότητα του γόνατος, διασφαλίζοντας την ορθή ευθυγράμμιση των οστών. Ο πρόσθιος χιαστός αποτρέπει την πρόσθια μετατόπιση της κνήμης σε σχέση με τον μηρό και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους μηχανισμούς σταθεροποίησης.

Αντίστοιχα, ο οπίσθιος χιαστός περιορίζει την οπίσθια μετατόπιση της κνήμης, παίζοντας εξίσου σημαντικό ρόλο. Ωστόσο, λόγω της αυξημένης αντοχής του σε σχέση με τον πρόσθιο χιαστό, είναι λιγότερο επιρρεπής σε τραυματισμούς, γεγονός που μειώνει τη συχνότητα ρήξεών του.

Ταξινόμηση ρήξης οπίσθιου χιαστού

Ανάλογα με την έκταση της βλάβης, η ρήξη του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου κατατάσσεται σε τρεις βαθμούς:

• 1^ου  βαθμού ρήξη: Επηρεάζεται ένας μικρός αριθμός ινών του οπίσθιου χιαστού, χωρίς να παρατηρείται σημαντική επίδραση στη σταθερότητα του γόνατος.
• 2^ου  βαθμού ρήξη: Ένα μεγαλύτερο ποσοστό των ινών έχει υποστεί ρήξη, προκαλώντας διαταραχή της σταθερότητας της άρθρωσης.
• 3^ου  βαθμού ρήξη: Αφορά πλήρη ρήξη του οπίσθιου χιαστού. Η ρήξη είναι συνοδευόμενη από σοβαρή αστάθεια και απαιτεί άμεση ιατρική αντιμετώπιση.

Ποια είναι τα αίτια πρόκλησης μιας ρήξης οπίσθιου χιαστού;

Οι τραυματισμοί του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου  προκαλούνται κυρίως εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού στην περιοχή του γόνατος.

Οι μηχανισμοί πρόκλησης περιλαμβάνουν:

• πτώση πάνω σε λυγισμένο γόνατο.
• ισχυρή πρόσκρουση στο πρόσθιο τμήμα του γόνατος, όπως συμβαίνει συχνά σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα.
• υπερβολική κάμψη του γόνατος προς τα πίσω.
• εξάρθρωση της άρθρωσης.
• κακή προσγείωση μετά από άλμα, συνήθως κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων.

Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται η ρήξη οπίσθιου χιαστού;

Η ρήξη οπίσθιου χιαστού συνδέσμου εκδηλώνεται με την παρακάτω συμπτωματολογία:

• Πόνος: Συχνά προοδευτικός, με ένταση που αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.
• Οίδημα και φλεγμονή: Συνήθως εμφανίζονται άμεσα ή λίγες ώρες μετά τον τραυματισμό.
• Αίσθημα αστάθειας: Αίσθηση ότι το γόνατο δεν παρέχει επαρκή στήριξη.
• Ακαμψία: Μειωμένο εύρος κίνησης της άρθρωσης του γόνατος.
• Δυσκολία στη βάδιση
• Αδυναμία κατάβασης σκαλοπατιών

Ρήξη χιαστού & Διάγνωση

Η διάγνωση της ρήξης του οπίσθιου χιαστού στηρίζεται στη λήψη ιστορικού, την κλινική εξέταση και τις απεικονιστικές μεθόδους. Κατά την αρχική αξιολόγηση, ο ιατρός καταγράφει τον μηχανισμό της κάκωσης, καθώς και συμπτώματα του ασθενούς.

Στη συνέχεια, η κλινική εξέταση συμβάλλει στην εκτίμηση της σταθερότητας του γόνατος. Από τις απεικονιστικές μεθόδους, η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι η πλέον αξιόπιστη. Η μαγνητική αναδεικνύει με ακρίβεια τις βλάβες των μαλακών μορίων, ενώ η ακτινογραφία χρησιμοποιείται για την ανίχνευση συνοδών καταγμάτων.

Σε περιπτώσεις αμφίβολης διάγνωσης, ενδέχεται να εφαρμοστεί η διαγνωστική αρθροσκόπηση.

Ποια είναι η θεραπεία για την αντιμετώπιση της ρήξης οπίσθιου χιαστού;

Η συντηρητική αντιμετώπιση της ρήξης του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να είναι αποτελεσματική σε περιπτώσεις μεμονωμένων τραυματισμών. Αρχικά, εφαρμόζεται η μέθοδος RICE (ξεκούραση, πάγος, συμπίεση και ανύψωση) για την ανακούφιση από το πρήξιμο και τον πόνο.

Επιπλέον, η ακινητοποίηση με τη χρήση ειδικού νάρθηκα βοηθά στη σταθεροποίηση της κνήμης, αποτρέποντας την οπίσθια μετατόπισή της. Η βάδιση πραγματοποιείται με βοηθήματα βάδισης. Με την υποχώρηση του οιδήματος, ξεκινά ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας  που επικεντρώνεται στην ενίσχυση του τετρακέφαλου και στη σταδιακή αποκατάσταση της λειτουργικότητας του γόνατος.

Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται κυρίως σε περιπτώσεις σύνθετων τραυματισμών, όπως εξαρθρώσεις του γόνατος ή ρήξεις πολλαπλών συνδέσμων. Επίσης, οι  ασθενείς με μεμονωμένη ρήξη οπίσθιου χιαστού  με επίμονη αστάθεια ή πόνο, παρά τη συντηρητική θεραπεία, μπορεί επίσης να χρειαστούν χειρουργική παρέμβαση.

Συνήθως, η ρήξη οπίσθιου χιαστού αντιμετωπίζεται μέσω ανακατασκευής του συνδέσμου, καθώς η συρραφή των άκρων του δεν επιτυγχάνει επαρκή επούλωση. Ειδικότερα, χρησιμοποιούνται μοσχεύματα για την αποκατάσταση της δομής και της λειτουργικότητας του συνδέσμου, με στόχο την αποκατάσταση της σταθερότητας και της κίνησης του γόνατος.

Μετεγχειρητική πορεία

Η αποκατάσταση αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επαναφορά στις καθημερινές δραστηριότητες μετά από τραυματισμό του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου είτε η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση είτε όχι.

Ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας βοηθά στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας του γόνατος.

Ο χρόνος ανάρρωσης εξαρτάται από τη σοβαρότητα του τραυματισμού. Οι περισσότεροι ασθενείς, ωστόσο, ανακάμπτουν ικανοποιητικά με την πάροδο του χρόνου.

Η πλήρης αποκατάσταση διαρκεί συνήθως 6 έως 12 μήνες, ενώ η δέσμευση του ασθενούς στη θεραπεία αποτελεί τον πιο κρίσιμο παράγοντα για την επιτυχή ανάρρωση.

Σε κάθε περίπτωση οι σύγχρονες τεχνικές είναι ελάχιστα επεμβατικές, προσφέροντας άμεση ανάρρωση χωρίς επιπλοκές και ταχεία επάνοδο των ασθενών στις καθημερινές και στις αθλητικές τους δραστηριότητες.

Εάν εμφανίζετε συμπτώματα που ίσως συνδέονται με ρήξη πρόσθιου χιαστού, επικοινωνήστε άμεσα με τον Χειρουργό- Ορθοπαιδικό Δρ. Αρμπή. Ο Δρ. Σπυρίδων Αρμπής διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην αποκατάσταση των ορθοπαιδικών προβλημάτων, εφαρμόζοντας τις πιο σύγχρονες τεχνικές.