This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Ρήξη Χιαστού Συνδέσμου

Η ρήξη χιαστού συνδέσμου αποτελεί έναν συνηθισμένο τραυματισμό. Μπορεί να συμβεί στις αθλητικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν απότομη αλλαγή κατεύθυνσης ή άμεση πρόσκρουση στο γόνατο. Ο χιαστός σύνδεσμος βρίσκεται στο κέντρο του γόνατος και συμβάλλει στη σύνδεση του μηριαίου οστού με το οστό της κνήμης.
Συμπτώματα ρήξης χιαστού συνδέσμου
Ο πόνος στο γόνατο είναι το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της ρήξης χιαστού συνδέσμου. Μπορεί όμως και να μην προκληθεί πόνος.
Η ένταση του πόνου μπορεί να είναι μεγάλη και ξαφνική ή ήπια και σταδιακά αυξανόμενη. Επιπλέον, ενδέχεται να παρουσιαστεί οίδημα στην άρθρωση του γόνατος αμέσως μετά τον τραυματισμό ή να αναπτυχθεί σε διάστημα αρκετών ωρών. Ο ασθενής μπορεί να νιώθει το γόνατό του ασταθές ή ότι ‘υποχωρεί’ κατά τη φόρτισή του. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα δυσκολία κατά τη βάδιση ή κατά την άρση βάρους. Επιπλέον, το εύρος της κίνησης ενδέχεται να είναι περιορισμένο, ιδιαίτερα κατά την προσπάθεια να λυγίσει ή να ισιώσει. Τη στιγμή του τραυματισμού, μπορεί να ακουστεί ένας ήχος σαν σπάσιμο λάστιχου στην άρθρωση του γόνατος. Δραστηριότητες όπως το περπάτημα, το ανέβασμα σκαλοπατιών και η είσοδος ή έξοδος από το αυτοκίνητο μπορεί να καταστούν δύσκολες. Αυτό οφείλεται στην αστάθεια και τον πόνο στο γόνατο.

Ρήξη χιαστού συνδέσμου – Παράγοντες κινδύνου
Ορισμένοι από τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τη ρήξη χιαστού συνδέσμου περιλαμβάνουν:
- Φύλο: Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ρήξης του χιαστού συνδέσμου σε σύγκριση με τους άνδρες. Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε διαφορές στην ανατομία, τις ορμόνες και τον νευρομυϊκό συντονισμό.
- Ηλικία: Οι ρήξεις του χιαστού συνδέσμου είναι πιο συχνές σε άτομα κάτω των 25 ετών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι νεότεροι άνθρωποι τείνουν να ασχολούνται με περισσότερες δραστηριότητες και αθλήματα που ενέχουν υψηλότερο κίνδυνο.
- Προηγούμενοι τραυματισμοί: Τα άτομα που έχουν τραυματίσει στο παρελθόν τον χιαστό σύνδεσμο διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν εκ νέου ρήξη.
- Αθλητισμός: Τα αθλήματα που περιλαμβάνουν μαρκαρίσματα, περιστροφές, άλματα και απότομες στάσεις (όπως το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο και το ποδόσφαιρο) αυξάνουν τον κίνδυνο ρήξης του χιαστού συνδέσμου.
- Κακή ευθυγράμμιση του ποδιού: Τα άτομα με κακή ευθυγράμμιση του ποδιού μπορεί να είναι πιο επιρρεπή σε ρήξεις του χιαστού συνδέσμου.
- Μυϊκή δύναμη και έλεγχος: Οι αδύναμοι ή άνισοι μύες των ποδιών μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ρήξης του χιαστού συνδέσμου. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στους τετρακέφαλους και τους οπίσθιους μηριαίους μυς.
- Υποδήματα: Οι κακές επιλογές υποδημάτων (π.χ. φθαρμένα ή χωρίς κατάλληλη στήριξη παπούτσια) μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ρήξης χιαστού.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ρήξης χιαστού συνδέσμου;
Η διάγνωση της ρήξης χιαστού συνδέσμου περιλαμβάνει συνήθως έναν συνδυασμό εξετάσεων. Τα στάδια που συνήθως περιλαμβάνονται στη διάγνωση είναι τα εξής τρία:
- Λήψη ιατρικού ιστορικού
- Κλινική εξέταση
- Απεικονιστικές εξετάσεις
Ρήξη Χιαστού Συνδέσμου: Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση για μια ρήξη χιαστού συνδέσμου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Αυτοί μπορεί να είναι:
- η σοβαρότητα του τραυματισμού,
- η ηλικία του ασθενούς,
- το επίπεδο δραστηριότητας και
- τυχόν υποκείμενες παθήσεις.
Οι κύριες θεραπευτικές μέθοδοι για τη ρήξη χιαστού συνδέσμου περιλαμβάνουν:
- Συντηρητική θεραπεία: Για ορισμένους ασθενείς με ήπια ρήξη χιαστού συνδέσμου μπορεί να συνιστάται συντηρητική θεραπεία. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία για τη βελτίωση της δύναμης και της σταθερότητας του γόνατος. Επιπλέον, ενδείκνυται χρήση νάρθηκα γόνατος για τη στήριξη της άρθρωσης κατά τη διάρκεια των φυσικών δραστηριοτήτων. Μπορούν επίσης να χορηγηθούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη μείωση του πόνου και του πρηξίματος.
- Χειρουργική θεραπεία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνιστάται χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση ή την ανακατασκευή του χιαστού συνδέσμου. Η χειρουργική επέμβαση γίνεται συνήθως με αρθροσκοπικές τεχνικές. Αυτές περιλαμβάνουν τη διενέργεια μικρών τομών στο γόνατο και τη χρήση μιας κάμερας και εργαλείων. Σκοπός είναι η αποκατάσταση ή ανακατασκευή του κατεστραμμένου συνδέσμου με ελάχιστα επεμβατική τεχνική.
- Μετεγχειρητικά, είναι συνήθως απαραίτητη μια περίοδος φυσικοθεραπείας για την αποκατάσταση της δύναμης και της κινητικότητας του γόνατος.
Σε περίπτωση που παρουσιάζετε συμπτώματα ρήξης χιαστού και επιθυμείτε μια εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία, επικοινωνήστε άμεσα με τον Χειρουργό – Ορθοπαιδικό Δρ. Σπυρίδωνα Αρμπή.