Οστεοαρθρίτιδα ισχίου

osteoarthritida_isxioy

Η οστεοαρθρίτιδα ισχίου είναι μια εκφυλιστική πάθηση που επηρεάζει την άρθρωση του ισχίου. Εμφανίζεται όταν ο χόνδρος της άρθρωσης φθείρεται με την πάροδο του χρόνου, οδηγώντας σε πόνο, δυσκαμψία και περιορισμένη κινητικότητα. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, υπάρχει προοδευτική απώλεια αρθρικού χόνδρου, η οποία συνοδεύεται από σχηματισμό νέου ιστού και ίνωση του αρθρικού θύλακα (σκλήρυνση). Η οστεοαρθρίτιδα ισχίου είναι πιο συχνή σε άτομα μεγαλύτερα των 50 ετών. Ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει και νεότερα άτομα που έχουν υποστεί τραυματισμούς στο ισχίο ή οι οποίοι έχουν οικογενειακό ιστορικό της νόσου. Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές μέθοδοι για τη διαχείριση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου, όπως η φυσικοθεραπεία, η φαρμακευτική αγωγή και η χειρουργική επέμβαση.

Οστεοαρθρίτιδα ισχίου: Παράγοντες κινδύνου

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες κινδύνου που μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας ισχίου. Ορισμένοι από τους πιο συνηθισμένους είναι οι εξής:

  • Ηλικία: Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι πιο συχνή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ιδίως σε άτομα άνω των 50 ετών.
  • Φύλο: Το 25% των γυναικών και το 16% των ανδρών παρουσιάζουν συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας.
  • Γενετική προδιάθεση: Μπορεί να υπάρχει γενετική συνιστώσα στην οστεοαρθρίτιδα. Σε περίπτωση που υπάρχει οικογενειακό ιστορικό αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισής της.
  • Προηγούμενοι τραυματισμοί των αρθρώσεων: Τραυματισμοί στην άρθρωση του ισχίου, όπως κάταγμα ή εξάρθρωση, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας ισχίου.
  • Παχυσαρκία: Το υπερβολικό βάρος ασκεί πρόσθετη πίεση στην άρθρωση του ισχίου, η οποία μπορεί να οδηγήσει στη φθορά του χόνδρου.
  • Επαγγελματική δραστηριότητα: Επαγγέλματα που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή άρση μεγάλου βάρους μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
  • Ορισμένες ιατρικές παθήσεις: Ορισμένες ιατρικές παθήσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή οι μεταβολικές διαταραχές, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας του ισχίου.
  • Έλλειψη άσκησης: Η καθιστική ζωή μπορεί να αποδυναμώσει τους μύες και τους ιστούς γύρω από την άρθρωση του ισχίου, καθιστώντας την πιο ευάλωτη σε βλάβες.
  • Κάπνισμα: Τριπλασιάζει την πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας ισχίου.

Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας ισχίου

Η οστεοαρθρίτιδα ισχίου χαρακτηρίζεται συνήθως από πόνο, δυσκαμψία και περιορισμένη κινητικότητα στην άρθρωση του ισχίου. Ο πόνος που σχετίζεται με την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου περιγράφεται συχνά ως έντονος. Εντοπίζεται συνήθως στη βουβωνική χώρα, το μηρό ή τους γλουτούς. Μπορεί να επιδεινώνεται με δραστηριότητες που απαιτούν φόρτιση, όπως το περπάτημα ή η ορθοστασία. Επίσης, ο πόνος μπορεί να συνοδεύεται από δυσκαμψία, η οποία μπορεί να καθιστά δύσκολη την κίνηση της άρθρωσης του ισχίου, ιδίως το πρωί ή μετά από περιόδους αδράνειας. Καθώς η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου εξελίσσεται, το εύρος της κίνησης στην άρθρωση του ισχίου μπορεί να περιοριστεί, καθιστώντας δύσκολη την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων. Εκτός από τον πόνο και τη δυσκαμψία, μπορεί επίσης να εμφανιστεί οίδημα, ιδίως στα μεταγενέστερα στάδια της νόσου. Με την πάροδο του χρόνου, οι μύες γύρω από την άρθρωση του ισχίου μπορεί να αποδυναμωθούν.

Διάγνωση οστεοαρθρίτιδας ισχίου

Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου συνήθως περιλαμβάνει ένα συνδυασμό κλινικής εξέτασης, ιατρικού ιστορικού και απεικονιστικών εξετάσεων, όπως ακτινογραφίες ή μαγνητική τομογραφία. Έπειτα από αξιολόγηση των συμπτωμάτων του ασθενούς, πραγματοποιείται κλινική εξέταση για εκτίμηση της κατάστασης της άρθρωσης. Οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης και στον προσδιορισμό της έκτασης της βλάβης της άρθρωσης. Μπορεί επίσης να γίνουν εξετάσεις αίματος για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων.

Πώς αντιμετωπίζεται η οστεοαρθρίτιδα ισχίου;

Στα αρχικά στάδια, η αντιμετώπιση είναι συντηρητική. Στα πλαίσια της συντηρητικής αντιμετώπισης συμπεριλαμβάνονται:

  • αποφυγή καταπόνησης
  • περιορισμός βάδισης
  • απώλεια σωματικού βάρους
  • φυσικοθεραπεία
  • αντιφλεγμονώδη/αναλγητικά φάρμακα
  • περιστασιακή χρήση βακτηριών

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, με την πάροδο του χρόνου, η συντηρητική αντιμετώπιση καθίσταται αναποτελεσματική. Σε αυτό το σημείο, η ένταση του πόνου και ο αντίκτυπος στην καθημερινότητα μπορούν να γίνουν ανυπόφορα. Στο τελικό στάδιο της νόσου, η αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί την πλέον κατάλληλη αντιμετώπιση.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την οστεοαρθρίτιδα ισχίου, επικοινωνήστε άμεσα με τον Χειρουργό – Ορθοπαιδικό Δρ. Σπυρίδων Αρμπή.