Πόνος στο ισχίο: Πού οφείλεται;

Ο πόνος στο ισχίο είναι ένα συχνό σύμπτωμα που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής, περιορίζοντας την κινητικότητα και τις καθημερινές δραστηριότητες. Αν και πολλές φορές αποδίδεται στην ηλικία ή σε έντονη καταπόνηση, στην πραγματικότητα μπορεί να υποκρύπτει ποικίλα αίτια.

 Η σωστή αναγνώριση της αιτίας είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας της άρθρωσης.

Ποιοι είναι πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση πόνου στο ισχίο;

Ο πόνος στο ισχίο μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα κάθε ηλικίας, ωστόσο ορισμένες ομάδες είναι πιο επιρρεπείς. Ηλικιωμένοι ασθενείς, ιδιαίτερα άνω των 60 ετών, είναι συχνά ευάλωτοι λόγω εκφυλιστικών παθήσεων, όπως η οστεοαρθρίτιδα.

Νεότερα άτομα που αθλούνται συστηματικά ή ασχολούνται με αθλήματα επαφής κινδυνεύουν περισσότερο από τραυματισμούς ή την εκδήλωση θλάσεων στο ισχίο.

Τέλος, άτομα με παχυσαρκία, δυσπλασία ισχίου ή φλεγμονώδεις νόσους, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης πόνου στο ισχίο.

Πόνος στο ισχίο: Ποια είναι τα πιθανά αίτια πρόκλησής του;

Τα αίτια πρόκλησης πόνου στο ισχίο είναι ποικίλα και συχνά απαιτούν εξατομικευμένη προσέγγιση για τη σωστή διάγνωση. Μεταξύ των συνηθέστερων αιτιών περιλαμβάνονται:

• Εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα ισχίου: Πρόκειται για τη συχνότερη αιτία πόνου στο ισχίο, ιδίως σε μεγαλύτερες ηλικίες. Η φθορά του αρθρικού χόνδρου έχει ως αποτέλεσμα την τριβή των οστικών επιφανειών και την εμφάνιση πόνου, δυσκαμψίας και μείωσης της κινητικότητας της άρθρωσης του ισχίου.
• Τενοντίτιδα: Οι τένοντες που περιβάλλουν την άρθρωση του ισχίου ενδέχεται να φλεγμαίνουν εξαιτίας υπέρχρησης ή έντονης καταπόνησης.
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα: Πρόκειται για μια φλεγμονώδη πάθηση που προσβάλλει τον αρθρικό χόνδρο. Σταδιακά ο αρθρικός χόνδρος καταστρέφεται, οδηγώντας σε χρόνιο πόνο και λειτουργικές διαταραχές της άρθρωσης.
• Αθλητικές κακώσεις: Οι αθλητικές κακώσεις που αφορούν το ισχίο είναι αρκετά συχνές, ειδικά σε άτομα που αθλούνται εντατικά. Οι πιο συχνές εξ αυτών είναι η  θυλακίτιδα,  η τροχαντηρίτιδα και το σύνδρομο απιοειδούς μυός.
• Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης (FAI): Προκαλείται όταν η κεφαλή ή ο αυχένας του μηριαίου οστού έρχεται σε επαφή με το χείλος της κοτύλης.
• Κατάγματα ισχίου: Παρατηρούνται συχνά σε ηλικιωμένους λόγω πτώσεων. Όμως, ενδέχεται να εμφανιστούν και σε νεότερους ασθενείς, συνήθως μετά από σοβαρά τραύματα ή τροχαία ατυχήματα.
• Οστεονέκρωση της μηριαίας κεφαλής: Πρόκειται για μια σοβαρή κατάσταση όπου διακόπτεται η αιμάτωση της μηριαίας κεφαλής του ισχίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την προοδευτική νέκρωση του οστού. Απαιτεί άμεση διάγνωση και αντιμετώπιση, ώστε να προληφθούν μόνιμες βλάβες.

Με ποια άλλα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύεται;

Ο πόνος στο ισχίο σπάνια εμφανίζεται μεμονωμένα. Συχνά συνοδεύεται από επιπλέον συμπτώματα, τα οποία παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για την υποκείμενη αιτία.

Ενδεικτικά, μπορεί να συνυπάρχουν τα παρακάτω συμπτώματα:

• Δυσκαμψία στην άρθρωση: Ιδιαίτερα το πρωί ή μετά από περίοδο ακινησίας.
• Περιορισμός της κινητικότητας: Δυσκολία στην κάμψη,  στην έκταση ή στροφή του ισχίου.
• Πόνος που αντανακλά σε άλλα σημεία του σώματος: Ο πόνος μπορεί να επεκτείνεται στη βουβωνική χώρα, τον μηρό, τον γλουτό ή ακόμα και στο γόνατο.
• Οίδημα ή ευαισθησία στην περιοχή: Ενδείξεις τοπικής φλεγμονής ή τραυματισμού.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση του πόνου στο ισχίο ξεκινά με λεπτομερές ιατρικό ιστορικό. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται η κλινική εξέταση του ασθενούς, κατά την οποία αξιολογείται:

• η εντόπιση του πόνου.
• η κινητικότητα της άρθρωσης
• η παρουσία συνοδών συμπτωμάτων.

Ο ορθοπαιδικός ενδέχεται να ζητήσει απεικονιστικές εξετάσεις, όπως ακτινογραφίες, για την ανάδειξη οστικών αλλοιώσεων ή κατάγματος. Εάν υπάρχει υποψία για φλεγμονή, ενδείκνυνται μαγνητική τομογραφία. Επιπλέον, αιματολογικές εξετάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διερεύνηση φλεγμονής ή αυτοάνοσων νοσημάτων.

Πώς αντιμετωπίζεται ο πόνος στο ισχίο;

Η θεραπευτική προσέγγιση στον πόνο του ισχίου εξαρτάται άμεσα από την υποκείμενη αιτία και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων.

Στα αρχικά στάδια η αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

• ανάπαυση
• αποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν την άρθρωση
• παγοθεραπεία για τη μείωση της φλεγμονής
• φαρμακευτική αγωγή με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (NSAIDs) ή αναλγητικά

Η φυσικοθεραπεία αποτελεί βασικό πυλώνα της αποκατάστασης, συμβάλλοντας στην ενδυνάμωση των μυών που υποστηρίζουν την άρθρωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστούν τοπικές ενέσεις κορτιζόνης ή άλλων φαρμάκων εντός της άρθρωσης, όταν ο πόνος επιμένει παρά τη συντηρητική αγωγή.

Όταν η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει ή όταν η βλάβη της άρθρωσης είναι εκτεταμένη μπορεί να συστηθεί χειρουργική παρέμβαση. Αυτή περιλαμβάνει είτε ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, όπως η αρθροσκόπηση, είτε ολική αρθροπλαστική ισχίου, ιδιαίτερα όταν απαιτείται αντικατάσταση της άρθρωσης. Η επιλογή της θεραπείας βασίζεται πάντα στις εξατομικευμένες ανάγκες του ασθενούς, το ιατρικό του ιστορικό και το επίπεδο δραστηριοτήτων του.

Ο πόνος στο ισχίο είναι ένα σύμπτωμα που απαιτεί ιατρική αξιολόγηση. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Σπυρίδων Αρμπής χρησιμοποιεί τις πιο καινοτόμες μεθόδους για την αντιμετώπιση της παθολογίας του ισχίου. Επικοινωνήστε μαζί μας για να κλείσετε το ραντεβού σας.